κάθισμα για ορμόνες ευεξίας.

Τα έπιπλα κάθε είδους, αυτά που αφήνουν οι άνθρωποι ακόμη και μέσα σε δάση, λες και έχουν μια μυστική χρησιμότητα μετά και την εγκατάλειψή τους απ’ τους ιδιοκτήτες τους. Θυμάμαι κάτι παραθυρόφυλλα πεταμένα στο περιβόλι της Κουτσουράδη, τα βλέπω αμετακίνητα, αν και τρόπον τινά σκουπίδια, εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Στο Ψαλίδι υπήρχε μια ευταξία, σε δεύτερη σκέψη κατάλαβα πως πολυθρόνες και καναπέδες, και κάθε είδους καθιστικό, δεν ήταν εγκαταλελειμμένα. Εκεί οι άνθρωποι με κάτι σπίτια της υπαίθρου τά σκορπίζουν (αυτά τους τα έπιπλα)  το Χειμώνα  σε σημεία που χτυπάει ο ευεργετικός ήλιος. 

 

Με ενδιαφέρει η φωτογραφία